Con motivo da celebracion do II Open de pesca por parellas do rio Xallas, organizado polo Club Salmo da Coruña, e vendo o gran cartel de participantes, decido sacrificar unha das poucas xornadas de pesca das que dispoño esta tempada e achegarme ata terras Coruñesas.
Este Open dispútase en dúas xornadas, venres e sabado, asi que o sabado cedo emprendo viaxe ata unha zona de Galicia pola que nunca habia pasado. Cando chego vexo varios coches por unhas pistas de terra que ivan a dar á presa do encoro. Aparquei como boamente puiden e achégueime ata a beira do rio, que coincidiu que era o tramo que nese momento estaban pescandon Juanma García e o seu fillo.
Este Open dispútase en dúas xornadas, venres e sabado, asi que o sabado cedo emprendo viaxe ata unha zona de Galicia pola que nunca habia pasado. Cando chego vexo varios coches por unhas pistas de terra que ivan a dar á presa do encoro. Aparquei como boamente puiden e achégueime ata a beira do rio, que coincidiu que era o tramo que nese momento estaban pescandon Juanma García e o seu fillo.
Como quería ver o mallor número de participantes posibles, vou percorrendo os diferentes tramos rio arriba cara á presa vendo as evolucións dos diferentes participantes.
Na segunda manga da mañá, báixome ata a ponte que divide o coto e acompaño a Oscar, Julio e Montalvan que facían os labores de control nese momento.
Despues para comer cos participantes, diríxome ao mesmo sitio da mañá, con tan boa sorte que pescaban ese tramo os que ao cabo serían os vencedores do Open, David Arcay e Jordi Oliveras´.
Impresións:
-Xa sei que son uns maquinas, pero me impresionou a cantidade de troitas pescadas (1250) e moitas duns tamaños considerables.
-Canto tempo facía que non vía as eclosiones que alí se producian, de todas as clases e tamaños. Como sería a cousa que se tería que pescar a seca case sempre.
-Impresionante o número de cebadas dalgunhas zonas.
-Xa sei que son uns maquinas, pero me impresionou a cantidade de troitas pescadas (1250) e moitas duns tamaños considerables.
-Canto tempo facía que non vía as eclosiones que alí se producian, de todas as clases e tamaños. Como sería a cousa que se tería que pescar a seca case sempre.
-Impresionante o número de cebadas dalgunhas zonas.
