Onte foi o día grande e hoxe para ser
sabado, había bastante ambientillo.
A Chuchi toda
contenta estreando botas novas. Hai que curtila un
pouco coa xeada, que tanta salitrada non é moi boa.
Como é tradición non podiamos faltar á
cita co polbo nas casetas.
Menos mal que exercemos de tráfico de influencias, por que as colas que había para entrar impresionaban.
Menos mal que exercemos de tráfico de influencias, por que as colas que había para entrar impresionaban.
Non me gusta moito copiar fotos de
ninguén, pero por esta vez faremos unha excepción. Ademais non creo que a Juan lle pareza mal.
Tamén será a unica vez que as respectivas MDR (maquinas de reñir) nos poden acompañar nalgún sarao.
Este ano parece que hai mais ambiente.
Para o ano que vén queren pasar de cen comensais, estaremos alí para velo.
Para o ano que vén queren pasar de cen comensais, estaremos alí para velo.
A pena, que non puidemos quedar un pouco mais de tempo, pero somos de
lonxe, que si non iva ser gorda.
Un vale en relación coa xente que o rodea
e o maior tesouro que acumula a través da vida...
¡son os amigos!
Voltaremos
